Bombowe ciasto - siódmy odcinek drugiego sezonu i czterdziesty ósmy ogółem.
Streszczenie[]
Skalmar podarowuje Kanciastoportemu ciasto, które później okazuje się być wybuchowe.
Pełna historia[]
Odcinek zaczyna się od tego, że Skalmarowi pewnej nocy śni się, że jest ubrany w strój wyspy i gra na pianinie na wyspie. Uderza w jedną z nut, ale wydaje dźwięk dzwonka, który pochodzi od SpongeBoba uderzającego w dzwonek. Odcinek zmienia się na następny poranek w Krusty Krab, gdzie jest Dzień Bractwa Pracowników, dzień, w którym wszyscy pracownicy muszą wymieniać prezenty, które sami zrobili. Za prezent dla Skalmara, SpongeBob wręcza mu sweter zrobiony z jego własnych rzęs. Kiedy Skalmar szydzi z tego serdecznego prezentu, SpongeBob zaczyna obficie płakać, w końcu wręczając Skalmarowi sweter zrobiony z jego własnych łez.
Skalmar, żałując, że nie może po prostu kupić prezentu zamiast spędzać czas na jego robieniu, znajduje na zewnątrz grupę piratów z workiem ciast. Piraci twierdzą, że były to bomby, a Skalmar lamentuje, że nie mógł ich kupić, co spowodowało, że piraci wycofali swoje roszczenia, a on dostaje nieokreślony smak za 25 USD. Skalmar przedstawia swoje rzekomo domowe ciasto Panu Krabowi, który postanawia poddać je testowi smaku. Odłamuje kawałek skórki i idzie po mleko. Potykając się na swojej drodze, upadły okruszek ciasta eksploduje w kontakcie i niszczy tył Tłustego Kraba, odrzucając Skalmara i Pana Kraba. Podczas gdy pan Krab uważa, że to umyślny zamach na jego życie, Skalmar wyznaje, że kupił ciasto, nieświadomy jego zawartości. Po powrocie do biura pana Kraba SpongeBob odkrywa „ciasto”, które kupił mu Skalmar, nie zauważając przy tym dużej dziury powstałej w wyniku eksplozji.
Po tym, jak Skalmar wyjaśnia, w jaki sposób dostarczył bombę Panu Krabowi, zdają sobie sprawę, że bomba wciąż jest w Tłustym Krabie. Kiedy spieszą z powrotem do Tłustego Kraba, SpongeBob najwyraźniej zjadł całe ciasto. Pan Krab jest zniesmaczony swoim czynem i pyta, jak będzie żyć z samym sobą za „zabicie” SpongeBoba po tych wszystkich miłych rzeczach, które gąbka zrobiła dla niego. Skalmar wyobraża sobie, że SpongeBob podaje jedzenie klientowi, po czym nagle wybucha na wiele małych kostek po zjedzeniu wybuchowego ciasta. Przerażony Skalmar sugeruje, aby zabrali go do szpitala, aby go usunął, ale pan Krab twierdzi, że nie przyniesie to nic dobrego. Widząc tę sytuację jedenaście razy wcześniej, mówi Skalmarowi, że ciasto eksploduje po dotarciu do jelita SpongeBoba. Skalmar wciąż próbuje zadzwonić do szpitala, ale lekarz ujawnia, że widział tę sytuację już jedenaście razy i nie może go uratować. Skalmar z poczuciem winy rozpacza nad losem SpongeBoba i pyta, jak mu to powie. Pan Krab upiera się, że Skalmar mu nie mówi, bo to tylko pogorszy jego samopoczucie. Wyjaśnia Skalmarowi, że SpongeBob ma tylko do zachodu słońca i mówi, że powinien cieszyć się swoimi ostatnimi godzinami. Naprawdę skruszony Skalmar postanawia wymyślić plan, aby pozostałe godziny SpongeBoba były najlepszą zabawą, jaką kiedykolwiek miał, więc pyta go, co najbardziej chciałby zrobić. SpongeBob przedstawia obszerną listę dokładnie tego. Pokazano montaż, w którym Skalmar i SpongeBob bawią się razem, a wymienione czynności obejmują powitanie wszystkich mieszkańców miasta, ponowne powitanie wszystkich mieszkańców miasta Skalmarem w łososiowym kostiumie, opowiadanie dowcipów typu „Puk-puk” i przeprowadzanie operacji na otwartym sercu.
Ostatnią czynnością, jaką zaplanował SpongeBob, jest oglądanie zachodu słońca z Skalmarem. Pamiętając ostrzeżenie Pana Kraba o śmierci SpongeBoba, Skalmar nerwowo zgadza się na udział. Gdy siedzą twarzą do zachodzącego słońca, SpongeBob od niechcenia zauważa ceglaną ścianę, którą Skalmar zbudował między nimi. SpongeBob wspomina następnie, że gdyby miał umrzeć „w jakiejś ognistej eksplozji z powodu nieostrożności przyjaciela”, ten zachód słońca byłby dokładnie tym, co chciałby zobaczyć. Skalmar zaczyna się płakać, podczas gdy SpongeBob wydaje małe beknięcie, mówiąc, że coś o nieokreślonym smaku właśnie uderzyło w jego jelito. Gdy słońce jest już prawie za horyzontem, SpongeBob rozpoczyna pięciosekundowe odliczanie, pozwalając Skalmarowi dokończyć liczenie. Pod koniec pierwszego liczenia, gdy słońce wciąż jest widoczne, SpongeBob chichocze, że mogli zacząć zbyt wcześnie. Skalmar, coraz bardziej zdenerwowany, ponownie zaczyna odliczać. Kiedy uderza w „trójkę”, słońce w końcu zachodzi i eksplozja wstrząsa ścianą. Skalmar wybucha płaczem, wdzięczny, że przynajmniej był w stanie sprawić, by ostatnie kilka godzin SpongeBoba miało znaczenie.
Następuje kolejna eksplozja, która przewraca ścianę, miażdżąc Skalmara. Wyciąga się spod spodu i, ku swojemu oszołomieniu, znajduje SpongeBoba żywego i zdrowego, który puszcza bomby bąbelkowe. Skalmar ze złością krytykuje SpongeBoba, że miał eksplodować po zjedzeniu ciasta.
Na początku SpongeBob jest zdezorientowany, ale potem przypomina sobie ciasto, które trzymał w tylnej kieszeni, aby mogli się nimi podzielić, podczas gdy Skalmar zdaje sobie sprawę, że zrobił wszystko na nic. SpongeBob następnie podchodzi, aby podzielić się ciastem z Skalmarem, tylko po to, by potknąć się o kamień. Bomba Ciasta rozpryskuje się w Skalmara, a całe Bikini Dolne zostaje zniszczone w eksplozji nuklearnej. Skalmar cudem przeżywa, wypowiadając „Ojej” z bólu, gdy odcinek się kończy.
Bohaterowie[]
Bohaterowie Główni[]
Bohaterowie Drugoplanowi[]
- Eugeniusz H. Krab
- Piraci (debiut)
- Gacuś (wspomniany)
Ciekawostki[]
- Nie wiadomo jak Skalmar i reszta mieszkańców uratowała się od wybuchającego ciasta.
- Skalmar na naklejce zderzaka swojego samochodu napisane ma: "Don't ask me about my day" (tłum. "Nie pytaj o mój dzień").
- To jeden z niewielu odcinków, w których została pokazana krew. Z powodu tego, odcinek jest kontrowersyjny.
- Dokładnie ta sama scena z wybuchem co w tym odcinku, zostaje użyta ponownie w odcinkach "Czysty talerz" i "Mrożonki".